Μέχρι τις 15 Μαΐου 2013 οι άδειες υφιστάμενων γεωτρήσεων

Στην εκπνοή της προθεσμίας (17 Δεκεμβρίου) υπέγραψαν οι αρμόδιοι υπουργοί την απόφαση για την παράταση των αδειών χρήσης νερού (για υφιστάμενες γεωτρήσεις). Σύμφωνα με το ΦΕΚ Β΄ 3368 που δημοσιεύτηκε την παραμονή των Χριστουγέννων, η παράταση για τις αιτήσεις αδιοδότησης δόθηκε μέχρι τις 15 Μαΐου του 2013.

«Όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα χρήσης νερού υποχρεούνται να ζητήσουν την έκδοση άδειας χρήσης νερού για υφιστάμενα δικαιώματα χρήσης νερού, μέχρι 15 Μαΐου 2013».

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΡΟΤΕΜΑΧΙΑ

Μεγάλες επιβαρύνσεις σε χιλιάδες ιδιοκτήτες θα φέρει το 2013 η επέκταση του συστήματος των αντικειμενικών αξιών σε όλη τη χώρα και ειδικότερα σε περιοχές όπου μέχρι σήμερα δεν εφαρμόζεται, όπως τα αγροτεμάχια και οι εκτός σχεδίου οικισμοί.

Σε πρώτη φάση, θα ενταχθούν όλες οι περιοχές στο σύστημα, ενώ σε δεύτερη φάση θα γίνουν οι αναπροσαρμογές των αξιών, που σε ορισμένες περιπτώσεις θα οδηγήσουν και σε μεγάλες αυξήσεις.

Για παράδειγμα, φορολογούμενος κατέχει αγροτεμάχιο έκτασης 20 στρεμμάτων, η αξία του οποίου εκτός του συστήματος αντικειμενικού προσδιορισμού είναι 20.000 ευρώ.

Αν η έκταση ενταχθεί στο σύστημα αντικειμενικών αξιών, η αξία ανά τετραγωνικό μέτρο θα είναι τολάχιστον 50 ευρώ και η νέα τιμή θα προσδιοριστεί στις 100.000 ευρώ περίπου.

Η παουλόβνια ιδανική ως βιομάζα

Η παυλώνια ή αλλιώς παουλόβνια και θεωρείται μια πολλά υποσχόμενη δενδρώδης καλλιέργεια για την παραγωγή ξύλου και βιομάζας με εντυπωσιακές οικονομικές αποδόσεις.

Η παουλόβνια, αποκαλείται και δέντρο του μέλλοντος και αποτελεί το πιο ταχέως αναπτυσσόμενο φυτό στον κόσμο. Είναι ένα δέντρο φυλλοβόλο, το οποίο αναπτύσσεται με μεγάλη ταχύτητα και ελάχιστη φροντίδα, ενώ δεν απαιτείται μεγάλη αρχική επένδυση για την εγκατάστασή της. Μπορεί να ανεχθεί θερμοκρασίες από -20°C μέχρι +40°C. Το έδαφος που προτιμά είναι τα βαθιά αμμώδη εδάφη, αν και μπορεί να καλλιεργηθεί σε μία ποικιλία εδαφών τα οποία όμως πρέπει να στραγγίζουν. Φυτεύονται 70-80 δέντρα το στρέμμα.

ΝΕΑ ΕΞΑΜΗΝΗ (?) ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΡΟΧΩΡΑ ΤΟ ΥΠΕΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΓΕΩΤΡΗΣΕΩΝ

Σύμφωνα με πληροφορίες, νέα εξάμηνη παράταση έδωσε το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής στην προθεσμία για την δήλωση παλαιών γεωτρήσεων και πηγαδιών, η οποία έληγε στις 17 Δεκεμβρίου 2012. Παρ’ όλο που δεν έχει δημοσιευτεί ακόμα τίποτα επίσημο, η πληροφορία για την παράταση είναι απόλυτα εξακριβωμένη και έγινε γνωστή στις αρμόδιες Υπηρεσίες χθες το μεσημέρι, λίγο πριν εκπνεύσει η παλιά προθεσμία.

Μετά τις γιορτές τα σπουδαία για βιολογικά και απονιτροποίηση

Ακόμα δεν έχουν σταλεί τα ονόματα των δικαιούχων για τα προγράμματα ενίσχυσης της βιολογικής γεωργίας και της απονιτροποίησης, παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις της πολιτικής ηγεσίας.Οι νέες πληροφορίες που έρχονται από την αρμόδια υπηρεσία που διαχειρίζεται τις γεωργοπεριβαλλοντικές δράσεις, λένε για ολοκλήρωση της διακασίας των εγκρίσεων τον Γενάρη του 2013 κι αυτό γιατί κυπάρχει μία διαδικασία που θα διαρκέσει πολύ περισσότερες μέρες από ό,τι περιμέναμε στην πραγματικότητα.

> <img alt="Η εκτίμηση των υπηρεσιακών παραγόντων είναι ότι η διαδικασία θα αργήσει να ολοκληρωθεί και ως εκ τούτου θα αργήσουν να δοθούν και οι ενισχύσεις των παραγωγών.

Μελισσόχορτο- Το μαγικό βοτάνι

Πολυετής πόα, αυτοφυής στην Ελλάδα, συναντάται σε θαμνότοπους και δάση, με τετραγωνικό πολύκλαδο βλαστό 0-80 cm και ευμεγέθη, ωοειδή, πριονωτά, αντίθετα φύλλα.Τα φύλλα του έχουν ένα χαρακτηριστικό άρωμα λεμονιού που είναι απαλό και καταπραϋντικό κάτι που είναι ιδανικό, μιας και το φυτό φαίνεται να έχει την τάση να αυξάνεται κοντά σε κατοικίες.


Το φυτό Μέλισσα (Melissa officinalis) είναι γνωστό επίσης ως βάλσαμο λεμονιού (μελισσόχορτο), βάλσαμο κεριού μέλισσας ή κοινώς βάλσαμο. Η Melissa officinalis ανήκει στην οικογένεια της μέντας Lamiaceae. Και όντας τέτοια, είναι γνωστή για την αναζωογονητική της ποιότητα, όπως το λεμόνι ή η κιτρονέλλα. Το όνομα “Μέλισσα” ελήφθη από το ελληνικό "melisso-phyllon" που σημαίνει κυριολεκτικά "φύλλο μέλισσας. Ονομάστηκε έτσι επειδή το φυτό είναι τόσο πλούσιο σε νέκταρ που φυτεύεται συνήθως για τη διατροφή των μελισσών.

Με 13% η φορολογία αγροτών, υποχρέωση τα λογιστικά βιβλία

Οριζόντιο αυτοτελή φόρο 13% ο οποίος θα προσδιορίζεται μέσω λογιστικών βιβλίων "φέρνει" για τους επαγγελματίες αγρότες το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, όπως προκύπτει από το προσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας. Από το 164 σελίδων κείμενο προκύπτει, επίσης, ότι το νέο σύστημα θα τεθεί σε εφαρμογή το 2014, δηλαδή για τα εισοδήματα που θα αποκτηθούν το 2013.

Ο Άνθρωπος που έφτιαξε Ουίσκι made in Larissa

Τα… γυαλιά κυριολεκτικά σε πολλούς Σκοτσέζους παραδοσιακούς παραγωγούς του είδους φαίνεται να έχει βάλει για τα καλά ένας Λαρισαίος συνταξιούχος που στον ελεύθερο του χρόνο φτιάχνει ουίσκι και μάλιστα –κατά πως λένε και οι γνώστες αυτού του ποτού- είναι μοναδικής ποιότητας και γεύσης.

Ποια ελληνικά αγροτικά προϊόντα είναι περιζήτητα στο εξωτερικό

Κέρδη κρύβουν οι εξαγωγές αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, με την αξία τους να ανέρχεται σε 3,9 δισ. ευρώ και 12 από αυτά να γίνονται ανάρπαστα σε ξένες αγορές.Η μειωμένη εγχώρια ζήτηση και η οικονομική ύφεση δημιουργούν ευκαιρίες για όσους ασχοληθούν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία στο εξωτερικό.

Ψεύτικα πολλά βιολογικά προιόντα

Να ξεχωρίζει εγκαίρως η ήρα απο το στάρι

Ανεξέλεγκτοι παραγωγοί δήλωναν σαν βιολογικά τα συμβατικά προϊόντα τους, με πλαστές βεβαιώσεις.

Απληστία, πονηριά, κερδοσκοπία...

Τίτλοι που δεν ταιριάζουν στο χώρο και τους ανθρώπους της βιολογικής γεωργίας. Γιατί οι άνθρωποι αυτοί -πολλούς από<span style="font-size: 12px; line-height:

Το ελληνικό γκότζι μπέρι πάει εξωτερικό

Το γκότζι μπέρι αποκτάει όνομα και ταυτότητα για να βγει από την Ελλάδα και να κατακτήσει τις ξένες αγορές.

Και το όνομα αυτού «Ελληνικό Γκότζι». Αυτήν την ονομασία έδωσε ο συνεργατικός σχηματισμός (cluster) της Κοζάνης που έχει βάλει σκοπό να «μεταναστεύσει» το ελληνικό γκότζι μπέρι αφού πρώτα επιτύχει τη διαφοροποίησή του προβάλλοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του μικροκλίματος της Ελλάδας.

Νέος Ιός σε καρπούζια-πεπόνια-κολοκύθια

Ενας νέος ιός με την ονομασία Moroccan Watermelon Mosaic Virus -ιδιαίτερα απειλητικός για τις καλλιέργειες κολοκυθιάς, καρπουζιού, πεπονιού και άλλων κολοκυνθοειδών- εμφανίστηκε και ταυτοποιήθηκε στην περιοχή της Τριφυλίας, έχοντας ήδη προκαλέσει προβλήματα στις καλλιέργειες κολοκυθιών. Ακόμη μεγαλύτερα είναι τα προβλήματα που έχουν εντοπιστεί στο γειτονικό Νομό Ηλείας όπου οι καλλιέργειες κολοκυθιών είναι πολύ μεγαλύτερες. 

Μεγάλος ο αριθμός απορριπτέων από τα Προγράμματα Βιολογικής Γεωργίας και Νιτρορύπανσης στην Θεσσαλία σύμφωνα με την Περιφέρεια

Την εισαγωγή παραμέτρου στο λογισμικό του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. που θα επιτρέπει, για αποκλίσεις έως 1.5%, να γίνεται αποδοχή των αιτήσεων ενίσχυσης για ένταξη στα Προγράμματα Βιολογικής Γεωργίας και Νιτρορύπανσης, ζητά με επιστολή της προς τον Οργανισμό η αντιπεριφερειάρχης Λάρισας κ. Ρένα Καραλαριώτου, δεδομένου ότι σήμερα (σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αντιπεριφέρειας) υπάρχουν απορρίψεις αιτήσεων σε ποσοστά που αγγίζουν το 70-80%. Αυτά τα ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά εμφανίζονται εξαιτίας πολύ μικρών αποκλίσεων μεταξύ της αρχικής αίτησης για ενίσχυση και της ψηφιοποιημένης έκτασης του Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης και Ελέγχου (Ο.Σ.Δ.Ε.), όπως επισημαίνει η κ. Καραλαριώτου στην επιστολή της προς τον πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ κ. Καπρέλη - με κοινοποίηση και προς τον Αναπλ. Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Μ. Χαρακόπουλο και τον Ειδικό γραμματέα Κοινοτικών Πόρων και Υποδομών κ. Αθ. Θεοχαρόπουλο.

Αμερική: Τα μεταλλαγμένα έφεραν προβλήματα στις καλλιέργειες

Εντελώς αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα έφεραν οι μεταλλαγμένες καλλιέργειες, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον.

Δεν μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε τι τρώμε

Η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου απέρριψε την υποχρεωτική σήμανση τροφίμων που προέρχονται από ζώα που έχουν τραφεί με γενετικά τροποποιημένες τροφές.Αν και η σχετική τροπολογία κέρδισε την πλειοψηφία των ψήφων του Ευρωκοινοβουλίου, λόγω της καταψήφισης από την πλειοψηφία των συντηρητικών, δεν συγκέντρωσε την ενισχυμένη πλειοψηφία που απαιτούταν για την έγκρισή της.

<

Τι πρέπει να γνωρίζετε για να δηλωθείτε ως κατ' επάγγελμα αγρότες

Το τελευταία χρόνια βιώνουμε όσοι ζούμε στα μεγάλα αστικά κέντρα- μια ανασφάλεια, την οικονομική δυσπραγία για τους ελευθέρους επαγγελματίες, και μια διάχυτη απαισιοδοξία και μια κατήφεια σχεδόν παντού, κυκλοφορώντας στους δρόμους ή στα μέσα μαζικής μεταφοράς.Εκτός από τις γνωστές αιτίες μια σημαντική παράμετρος είναι η αποστασιοποίηση του αστού από την φύση.

Kαι τώρα.. Αγρότης – Επιχειρηματίας

8 θεραπευτικές τροφές

Τον 4ο π.Χ. αιώνα ο Ιπποκράτης δίδασκε ότι «το φάρμακό σου είναι η τροφή σου και η τροφή σου είναι το φάρμακό σου». Μετά από χρόνια, αποδείχτηκε ότι ο ιατροφιλόσοφος είχε απόλυτο δίκιο. Έτσι, οι επιστήμονες σήμερα προσπαθούν να ανακαλύψουν στη φύση τις τροφές που μπορεί να συνεισφέρουν, όχι μόνο στην πρόληψη, αλλά και στην ίαση πολλών νοσημάτων.

Πόσο Βιολογικά είναι τα Βιολογικά Προϊόντα;Τι λέει έκθεση της ΕΕ

ΑΕΡΟΠΟΝΙΑ...μια νεα μέθοδος καλλιέργειας με τεράστιες αποδόσεις!!!

Μία καινοτόμα πρόταση από το TEI Μεσολογγίου που αφορά σε μία νέα τεχνική καλλιέργειας, η οποία φέρνει επανάσταση στον αγροτικό τομέα. Η πρωτοποριακή μέθοδος ονομάζεται αεροπονία και έχει να κάνει με τον τρόπο ανάπτυξης των φυτών. Aεροπονία Είναι το πρωτοποριακό σύστημα καλλιέργειας όπου τα φυτά αναπτύσσονται σε ελεγχόμενο περιβάλλον απουσία οποιουδήποτε υποστρώματος. Οι ρίζες κρέμονται κυριολεκτικά στον αέρα μέσα σε κλειστά δοχεία ή κανάλια καλλιέργειας και ψεκάζονται με το ανακυκλούμενο θρεπτικό διάλυμα.

Και στα ράφια και "Χωρίς μεσάζοντες"!

Πανελλαδική συνάντηση των πρωτοβουλιών "Χωρίς μεσάζοντες" που διαθέτουν τα προϊόντα τους απευθείας στους καταναλωτές διοργανώθηκε στην Κατερίνη. Στη διάρκεια της συνάντησης έγινε η παρουσίαση των πρώτων προϊόντων με την επωνυμία και την ετικέτα "Χωρίς μεσάζοντες".

Νέο είδος ακάρεος εισήχθη στη χώρα μας με φυτά Γκότζι μπέρι

Η Δ/νση Προστασίας Φυτικής Παραγωγής του ΥπΑΑΤ, εξέδωσε έγγραφο σύμφωνα με το οποίο το συγκεκριμένο άκαρι παρατηρήθηκε από το Εργαστήριο Ακαρολογίας και Γεωργικής Ζωολογίας του Τμήματος Εντομολογίας και Γεωργικής Ζωολογίας του Μπενάκειου Φυτοπαθολογικού Ινστιτούτου σε δύο δείγματα φυτών Lycium barbarum (Γκότζι μπέρι). Το πρώτο δείγμα προέρχεται από παραγωγό στην Ορεστιάδα και το δεύτερο από φυτά προέλευσης Γερμανίας (παραγγελία μέσω Internet) και το απέστειλε η Δ/νση Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής Περιφερειακής Ενότητας Ξάνθης.

O καταλυτικός ρόλος της σφήκας στην ποιότητα του κρασιού

Την επόμενη φορά που θα πιείτε μια γουλιά κρασί να κάνετε την πρώτη πρόποση στις σφήκες. Ή για να είμαστε πιο ακριβείς στις κοινές σφήκες και στους μεγαλύτερους μπάμπουρες.
Κι αυτό γιατί τα ιπτάμενα έντομα με το φαρμακερό κεντρί ίσως κρύβουν το μυστικό των αρωμάτων και της γεύσης του κρασιού.

 Όπως λέει ο Ντούτσιο Καβαλιέρι, καθηγητής μικροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φλορεντίας στην Ιταλία “οι σφήκες είναι από τους μεγαλύτερους οινόφιλους”.

Η ερευνητική ομάδα του Καβαλιέρι ανακάλυψε πως οι σφήκες και οι μπάμπουρες δαγκώνουν τα σταφύλια και συμβάλλουν στην έναρξη της ζύμωσης ενόσω οι καρποί είναι ακόμα στο αμπέλι.

Αυτό γίνεται διότι με το δάγκωμα, οι σφήκες μεταδίδουν ένα ένζυμο που ακούει στο όνομα Saccharomyces cerevisiae και που δεν είναι τίποτε άλλο από τη μαγιά που δημιουργεί το κρασί, τη μπύρα και το ψωμί.

Ο Καβαλιέρι σημειώνει πως η ανακάλυψη είναι πολύ σημαντική και για ένα διαφορετικό λόγο: διότι υπογραμμίζει τη διασύνδεση ανάμεσα στις φυτικές και ζωικές μορφές ζωής στον φυσικό κόσμο και την εξάρτηση του ανθρώπου από το αυτό το σύστημα σχέσεων.

Οι οινοποιοί μπορούν βέβαια να προσθέσουν μαγιά εκ των υστέρων, ωστόσο η γεύση δεν είναι η ίδια χωρίς τη συμβολή της σφήκας η οποία δίνει στο κρασί τα αρώματα και κυρίως την πολυπλοκότητα στη γεύση.

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν τη σύνδεση ανάμεσα στις σφήκες και το κρασί αναλύοντας τα γονίδια της μαγιάς, τα οποία βρίσκονται και στα εντόσθια των εντόμων.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι οι αρχαίοι Ρωμαίοι φύτευαν λουλούδια δίπλα στα αμπέλια ώστε να προσελκύσουν πολύτιμα για τη ζύμωση και την ποιότητα του κρασιού έντομα.

Η εξελικτική βιολόγος του Χάρβαρντ Άν Πρινγκλ που δεν έλαβε μέρος στην έρευνα δήλωσε πως τα ευρήματα στέλνουν δύο βασικά μηνύματα: τα μεγάλα κρασιά χρειάζονται τα έντομα και οι άνθρωποι δεν γνωρίζουμε τίποτα ουσιαστικό σχετικά με την οικολογία.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences.

Πηγή: econews

Τη μαριχουάνα σκοπεύει η κυβέρνηση της Ουρουγουάης να βάλει στη λίστα των γεωργικών προϊόντων που παράγονται στη χώρα

Τη μαριχουάνα σκοπεύει να προσθέσει η κυβέρνηση της Ουρουγουάης στη λίστα των γεωργικών προϊόντων που παράγονται στη χώρα, μαζί με το ρύζι, τη σόγια και το σιτάρι
Όπως αναφέρει δημοσίευμα της New York Times, ο πρόεδρος της Ουρουγουάης κ. Χοσέ Μουχίκα, ζήτησε τον περασμένο μήνα τη «ρυθμιζόμενη και ελεγχόμενη νομιμοποίηση της μαριχουάνας», ως εναλλακτική λύση για «τον πόλεμο στα ναρκωτικά» που έχουν κηρύξει οι ΗΠΑ. 
Η συζήτηση για την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών έχει ανάψει για τα καλά σε όλη τη Λατινική Αμερική. Τα νομοθετικά σώματα της Βραζιλίας και της Αργεντινής έχουν δηλώσει ότι η αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών όπως η ηρωίνη και η κοκαΐνη θα βοηθούσε την Αστυνομία να επικεντρωθεί στη σύλληψη εμπόρων και όχι χρηστών. Οι ηγέτες της Κολομβίας, του Μεξικού και της Μπελίσε έχουν ζητήσει να ξεκινήσει μια ευρύτερη συζήτηση για τον εξορθολογισμό των νόμων για τα ναρκωτικά. Η Ουρουγουάη όμως έχει προχωρήσει ένα βήμα παραπάνω αν και γιατροί, χρήστες κάνναβης, πολιτικοί αντίπαλοι και αξιωματούχοι ασφαλείας έχουν εκφράσει τις ανησυχίες τους για τον τρόπο διαχείρισης του ναρκωτικού - όπως το πού και πώς θα φυλάσσεται. Αξιωματούχοι του ΟΗΕ ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει άλλη χώρα που να εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο ενός απόλυτα νόμιμου, κρατικά διαχειριζόμενου, μονοπωλίου κάνναβης.


http://www.agrotypos.gr

Η καλλιέργεια της κάππαρης

Μπορεί η κάππαρη να μην έλκει τους επίδοξους καλλιεργητές επειδή είναι αυτοφυής, ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η εκμετάλλευσή της με συστηματική καλλιέργεια μπορεί να αποφέρει σημαντικά έσοδα.

Η κάππαρη είναι ένα πολυετές θαμνώδες φυτό, το οποίο καλλιεργείται για τους ανθοφόρους οφθαλμούς, οι οποίοι συλλέγονται πριν ανοίξουν. Η πώλησή της γίνεται στη χώρα μας σε μια τιμή από 10 έως 12 ευρώ το κιλό.

Η καλλιέργεια της κάππαρης με τον παραδοσιακό τρόπο είναι απλή και δεν απαιτεί πολλές καλλιεργητικές εργασίες. Είναι ένα φυτό που μπορεί να αξιοποιήσει εδάφη που δεν μπορούν να αξιοποιήσουν άλλα φυτά, ενώ ανέχεται θερμοκρασίες μεταξύ -4^οC - 42^οC. Δεν είναι απαιτητικό σε νερό αρδεύσεως και ανέχεται τους ισχυρούς ανέμους που επικρατούν στις νησιωτικές περιοχές.

Οι τρεις κυριότερες εργασίες που απαιτούν ένα μικρό κόστος αλλά και ένα ελάχιστο γνώσεων είναι ο πολλαπλασιασμός - φύτευση, το κλάδεμα και η συγκομιδή.

Η πώλησή της γίνεται στη χώρα μας σε μια τιμή από 10 έως 12 ευρώ το κιλό. Αν ληφθεί υπόψη το κόστος παραγωγής και κυρίως το αυξημένο κόστος συγκομιδής, τότε μπορεί να δώσει ένα καθαρό εισόδημα από 900 ευρώ το στρέμμα.

Η κάππαρη είναι ένα πολυετές θαμνώδες φυτό που φύεται σε ολόκληρη τη μεσογειακή λεκάνη. Καλλιεργείται για τους ανθοφόρους οφθαλμούς οι οποίοι συλλέγονται πριν ανοίξουν. Την συναντάμε στην Τουρκία, στο Μαρόκο, στην Ισπανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία. Στην Ελλάδα φύεται κυρίως στα νησιά του Αιγαίου Πελάγους. Στη χώρα μας η κάππαρη είναι αυτοφυής στο μεγαλύτερο ποσοστό, ενώ στο Μαρόκο, στην Τουρκία, τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ιταλία κατά κανόνα καλλιεργείται. Η κάππαρη καταναλώνεται ως τουρσί και ποτέ νωπή επειδή μόνο με την επεξεργασία της με την άρμη παράγεται το καπρικό οξύ που της δίνει την πικρή γεύση που τη χαρακτηρίζει.

Στην Ελλάδα, πέρα από την επεξεργασία της με την άρμη, η κάππαρη δέχεται επεξεργασία που στηρίζεται στην αποξήρανσή της στον ήλιο. Επίσης στη χώρα μας χρησιμοποιούνται πέρα από τα μπουμπούκια και τα φύλλα, τα οποία καταναλώνονται όπως τα άλλα χορταρικά.

Η καλλιέργεια της κάππαρης εφαρμόζεται από πολύ παλιά σε πολλές μεσογειακές χώρες. Οι Ιταλοί είναι οι πρώτοι που μίλησαν για αυτή την καλλιέργεια από τον 13ο αιώνα. Οι Γάλλοι τη γνώρισαν κατά τον 17ο αιώνα, όσον δε αφορά τους Ισπανούς, από το 1875 άρχισαν να εξάγουν κάππαρη προς τη Γαλλία αλλά και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Η κάππαρη άρχισε να καλλιεργείται με σύγχρονους τρόπους από τη δεκαετία του 1960 από τους Ιταλούς και τους Ισπανούς. Το 1970 η Ισπανία ήταν η κυριότερη παραγωγός ευρωπαϊκή χώρα της κάππαρης, ενώ σήμερα η χώρα με τη μεγαλύτερη παραγωγή στον κόσμο είναι το Μαρόκο.

Η κάππαρη είναι ξηροφυτικό φυτό του οποίου τα μορφολογικά και φυσιολογικά χαρακτηριστικά του επιτρέπουν να ανέχεται τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούν στις ερημικές ή ημιερημικές περιοχές. Στο Μαρόκο συναντάται σε περιοχές που βρίσκονται δίπλα στη θάλασσα μέχρι υψόμετρο 1000 m. Οι θερμικές του απαιτήσεις ποικίλλουν πολύ από 5οC?36οC, ενώ φύεται σε περιοχές που το ύψος των βροχοπτώσεων είναι από 190-550mm βροχής.

Η κάππαρη είναι ανθεκτική στην υψηλή αλατότητα του εδάφους, αλλά και στους ισχυρούς ανέμους των παράκτιων περιοχών.

Οσον αφορά τις εδαφικές του απαιτήσεις, η κάππαρη προτιμά τα ελαφρά εδάφη που έχουν καλή στράγγιση και των οποίων το pΗ είναι ουδέτερο έως αλκαλικό (7-8). Φύεται όμως και σε εδάφη με μεγαλύτερο εύρος pΗ (6-9).

Παραγωγικό έως και 40 χρόνια το φυτό

Η κάππαρη εισέρχεται σε παραγωγή από τον Μάιο έως τον Ιούνιο, ενώ οι πιο όψιμοι κλώνοι συνεχίζουν να παράγουν μπουμπούκια μέχρι τον Νοέμβριο. Οι αποδόσεις ανά φυτό εξαρτώνται από τις κλιματικές συνθήκες, την ποικιλία, την περιοχή και την ηλικία των φυτών. Σε γενικές γραμμές, η απόδοση κατά το πρώτο έτος είναι της τάξεως του 0,6 κιλά ανά φυτό, στο δεύτερο έτος είναι 1,3 κιλά ανά φυτό και από το τέταρτο και μετά μπορεί να φθάσει μέχρι τα 4-5 κιλά ανά φυτό. Η μέση παραγωγή της κάππαρης κυμαίνεται μεταξύ 150-300 κιλά το στρέμμα.

Το φυτό της κάππαρης μπορεί είναι παραγωγικό για 30-40 χρόνια. Παραδοσιακά η συγκομιδή γίνεται κάθε εβδομάδα, με αποτέλεσμα να γίνονται συνολικά 12-18 συγκομιδές σε κάθε φυτό. Η εργασία αυτή είναι επίπονη και έχει μεγάλο κόστος, που μπορεί να φθάσει στο 40-60% του συνολικού κόστους. Εχει υπολογισθεί ότι ένας εργάτης μπορεί να συλλέξει 2 κιλά κάππαρη σε μία ώρα.

Η διατήρηση της κάππαρης

Τα μπουμπούκια της κάππαρης περιέχουν κατά μέσο όρο 3% μια ουσία που ονομάζεται γλυκοκαππαρίνη. Αυτή η ουσία τής δίνει την πικρή γεύση. Πρέπει να γίνεται επεξεργασία της κάππαρης ώστε να απομακρυνθεί αυτή η ουσία. Η επεξεργασία γίνεται με το αλάτι ή με ένα οξύ. Η επεξεργασία αυτή γίνεται από τον ίδιο τον καλλιεργητή ή γίνεται από τον μεταποιητή.

Η εργασία αυτή συνίσταται στην εμβάπτιση της νωπής κάππαρης σε μία διάλυση χλωριούχου νατρίου. Η επεξεργασία αυτή διαρκεί μία εβδομάδα, στη συνέχεια ανανεώνεται η διάλυση μία ή δύο φορές ώστε να είναι κατάλληλο το προϊόν για πώληση.

Πηγή: Έθνος

Η NASA και η γεωργία του διαστήματος

«Για να αποικίσουμε άλλους πλανήτες, θα χρειαστεί μια νέα μορφή γεωργίας, η«γεωργία του Διαστήματος», για την ανάπτυξή της οποίας είναι απαραίτητες η Βιολογία και η Μηχανική» τονίζει ο

Μάικλ Γκρίφιν πρώην διευθυντής της NASA.


«Όμως, για να αποικίσουμε το Διάστημα, είναι απαραίτητο να βρούμε πρώτα τον τρόπο με τον οποίο θα μπορέσουμε να καλλιεργήσουμε φυτά, κυρίως για να παράγουμε τροφή. Ο διαρκής εφοδιασμός των μελλοντικών διαστημικών αποικιών με τρόφιμα που θα προέρχονταν από τη Γη θα αποτελούσε μια ανυπέρβλητη πρόκληση, τόσο σε οργανωτικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο, ενώ για τους μακρινούς πλανήτες θα ήταν εξαρχής αδύνατος» επισημαίνει ο Μάικλ Γκρίφιν.

Ο ίδιος προσθέτει ότι «Τα οφέλη θα είναι πολλά. Κατ' αρχάς, τα φυτά και το χώμα στο οποίο αναπτύσσονται, μαζί με τη μικροβιακή κοινότητα που εμπεριέχεται σ' αυτό, αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία είναι δυνατή η ανασύνθεση, μέσα στο απομονωμένο περιβάλλον του διαστημόπλοιου, ενός μικρού οικοσυστήματος στο οποίο θα πραγματοποιούνται οι βιολογικοί κύκλοι, συμβάλλοντας έτσι στην ανακύκλωση των οργανικών απορριμμάτων των αστροναυτών και του διοξειδίου του άνθρακα καθώς και στην ανανέωση του πόσιμου νερού, του οξυγόνου και των θρεπτικών συστατικών. Επιπρόσθετα, τα φυτά μπορούν να λειτουργήσουν και σαν βιοαισθητήρες που θα προειδοποιούν έγκαιρα τους αστροναύτες για την παρουσία ρύπων στο εξωγήινο έδαφος ή στην ατμόσφαιρα».

Επιπλέον, σημειώνει ότι «Μέχρι σήμερα δεν γνωρίζουμε πώς να προσομοιώσουμε στη Γη ένα αυτόνομο περιβάλλον που να εμπεριέχει ένα κλειστό οικοσύστημα ικανό να αναπαράγει τους βιολογικούς και γεωχημικούς κύκλους, έτσι ώστε μικρόβια, φυτά και πλήρωμα να καταφέρουν να συντηρηθούν δίχως την παροχή εξωτερικής βοήθειας. Από τα ιστορικά πειράματα με την ονομασία «Βιόσφαιρα» που πραγματοποίησε η NASA κατά τη δεκαετία του '80 έως τον εξεζητημένο προσομοιωτή «Melissa» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, καμία συσκευή δεν κατάφερε να εξασφαλίσει αυτάρκεια. Και όσον αφορά τις καλλιέργειες του Διαστήματος, οι πρώτες απόπειρες υπήρξαν απογοητευτικές καθώς οι ανωμαλίες που εμφάνισαν τα φυτά ήταν πάρα πολλές».

Σύμφωνα με τον ίδιο, «με το πέρασμα του χρόνου, ωστόσο, τα αποτελέσματα των ερευνών αντιστράφηκαν. Οι όποιες ανωμαλίες παρουσιάστηκαν, ισχυρίζονται πλέον οι ειδικοί, δεν οφείλονταν στο αφιλόξενο εξωγήινο περιβάλλον, αλλά σε τεχνικά λάθη, όπως οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες και η χρήση μη συμβατών υλικών. Σύμφωνα με τον Στέφανο Μανκούζο, διευθυντή του Διεθνούς Εργαστηρίου Φυτικής Νευροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, «στα πιο πρόσφατα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν, διαπιστώθηκε πως η καλλιέργεια φυτών στο Διάστημα είναι εφικτή. Η μοναδική επιβεβαιωμένη παρενέργεια είναι ο νανισμός. Από τον γήινο σπόρο φυτρώνει ένα κανονικό φυτό. Οι απόγονοί του όμως είναι πιο χαμηλοί και το μέγεθός τους μειώνεται από γενιά σε γενιά. Τουλάχιστον αυτό παρατηρήθηκε στις ποικιλίες που καλλιεργήθηκαν στον ρωσικό διαστημικό σταθμό Μιρ».

Οι έρευνες που πραγματοποιούνται σήμερα έχουν ως στόχο τη βελτιστοποίηση των φυτών ώστε να αντέχουν στο περιβάλλον του Διαστήματος και την ανάπτυξη κατάλληλων τεχνολογιών για την καλλιέργειά τους. Σε ένα διαστημικό ταξίδι, το πρώτο πράγμα που τείνει να εξαλειφθεί είναι ο διαθέσιμος χώρος. Έτσι προκύπτει η ανάγκη για φυτά που θα είναι χαμηλά, βρώσιμα σχεδόν ολοκληρωτικά και θα αναπτύσσονται γρήγορα. Επίσης, πρέπει να αρκούνται σε λίγο φως και να είναι ανθεκτικά στις διάφορες ασθένειες. Για τον λόγο αυτό, οι ποικιλίες που μελετούνται για καλλιέργεια στο Διάστημα είναι κυρίως διάφορες ποικιλίες νάνων, τόσο βασικών φυτών - σιτάρι, ρύζι, πατάτες - όσο και συμπληρωματικών φρούτων ή λαχανικών - μαρούλια, κρεμμύδια, ντομάτες και φράουλες.





Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ

Ηνωμένο Βασίλειο: Λευκές φράουλες και μωβ πατάτες: Η τάση για τους παραγωγούς της νέας γενιάς!

Οι λευκές φράουλες γνωστές και ως pineberries, καθώς και οι μοβ πατάτες αποτελούν την κλασική γεύση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού για τους Βρετανούς καταναλωτές.

 Όσον αφορά τις πρώτες, οι λευκές φράουλες έχουν κάνει θραύση στη βρετανική αγορά, με πολλούς νέους παραγωγούς να τις επιλέγουν στη σύνθεση των καλλιεργειών τους. Τα αλλιώς λεγόμενα «pineberries» έχουν ένα διακριτικό άρωμα που θυμίζει ανανά και προβλέπεται να αποτελέσουν το «hit» και του φετινού καλοκαιριού, καθώς περισσότερα από 3.000 φυτά έχουν σταλεί μέχρι στιγμής σε φυτώρια. Αξίζει να σημειωθεί, μάλιστα, ότι τα φυτά αυτά δίνουν παραγωγή από τον Μάιο.

Από την άλλη, οι μοβ πατάτες αναμένεται να έχουν ξεχωριστή θέση στη βρετανική αγορά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, καθώς 100 τόνοι περίπου σπόρων αυτής της ποικιλίας έχουν ήδη σταλεί σε καταστήματα και φυτώρια της χώρας. Οι ειδικοί από την πλευρά τους τονίζουν ότι οι πατάτες αυτές περιέχουν υψηλά επίπεδα ανθοκυαμίνης, ένα αντιοξειδωτικό το οποίο δρα αποτελεσματικά κατά του διαβήτη, των φλεγμονών και των ασθενειών που συνδέονται με το γήρας. Μπορούν να καταναλωθούν, ψητές, ως πουρές ή ως τσιπς.

Τέλος, οι μοβ πατάτες και οι λευκές φράουλες διακινούνταν μέχρι στιγμής στη βρετανική αγορά, αλλά σε μικρές ποσότητες. Το 2012 προβλέπεται να είναι η χρονιά, κατά την οποία τα δύο αυτά προϊόντα θα γίνουν ανάρπαστα τόσο σε παραγωγούς και όσο και στο καταναλωτικό κοινό της Μ. Βρετανίας, μαζί με συγκεκριμένες ποικιλίες  πεπονιού και τομάτας.

Περιοδικό Φρουτονέα τευχος 157 Φεβρουάριος 2012

Σμέουρο και η καλλιέργειά του

Μπορεί να αναπτυχθεί ως καλλιέργεια υπαίθρου αλλά και ως καλλιέργεια θερμοκηπίου και να δώσει ικανοποιητικό εισόδημα στους παραγωγούς - Μεγάλη η ζήτησή του στις αγορές του εξωτερικού

Μπορεί σε μέγεθος να είναι ένας μικρός καρπός, ωστόσο η εμπορική επιτυχία που γνωρίζει στη διεθνή αγορά λόγω της ζήτησης γι' αυτό είναι πολύ μεγάλη.

Πρέπει να αποφεύγεται η εγκατάσταση του σμέουρου σε χωράφια που είχαν καλλιεργηθεί προηγουμένως με μηλιές, σταφύλια, φράουλες ή σμέουρα, επειδή οι καλλιέργειες αυτές προσβάλλονται από μία κοινή ασθένεια σε όλες, τον «καρκίνο του λαιμού»

Πρέπει να αποφεύγεται η εγκατάσταση του σμέουρου σε χωράφια που είχαν καλλιεργηθεί προηγουμένως με μηλιές, σταφύλια, φράουλες ή σμέουρα, επειδή οι καλλιέργειες αυτές προσβάλλονται από μία κοινή ασθένεια σε όλες, τον «καρκίνο του λαιμού»


Ο λόγος για το σμέουρο ή άλλως φραμπουάζ, έναν πολύ νόστιμο και πολύτιμο διατροφικά καρπό, που καλλιεργείται ευρέως στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Επίσης χώρες που έχει μεγάλη ανάπτυξη η καλλιέργεια του σμέουρου είναι η Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Δανία, η Γαλλία και χώρες από τη Νότιο Αμερική.

Στη χώρα μας, το σμέουρο -όπως και το βατόμουρο- είχε καλλιεργηθεί πριν από 20 χρόνια, αλλά λόγω κακής οργάνωσης της παραγωγής αλλά και της αγοράς σχεδόν εξαφανίσθηκαν.

Σήμερα όμως, όπως επισημαίνουν γνώστες των αγορών αυτών, θα μπορούσε να αναπτυχθεί αυτή η καλλιέργεια στη χώρα μας, ως καλλιέργεια υπαίθρου αλλά και ως καλλιέργεια θερμοκηπίου και να δώσει ικανοποιητικό εισόδημα, εφόσον βέβαια καλλιεργηθεί σωστά και οργανωθεί σε σωστές βάσεις η εμπορία της.

Πέρα από τους καρπούς συγκομίζονται και τα φύλλα του σμέουρου που αποξηραίνονται και χρησιμοποιούνται ως αφέψημα

Πέρα από τους καρπούς συγκομίζονται και τα φύλλα του σμέουρου που αποξηραίνονται και χρησιμοποιούνται ως αφέψημα
Το σμέουρο κυρίως καταναλώνεται σαν νωπός καρπός, αλλά και σαν κατεψυγμένος. Επίσης χρησιμοποιείται στη βιομηχανία για την παρασκευή μαρμελάδας, ζελέδων, χυμών, παγωτών, λικέρ, ως προσθετικά γιαουρτιών, κρασιών και στη ζαχαροπλαστική. Γενικά ένα κεσεδάκι των 125 γραμμαρίων από κόκκινα σμέουρα καλύπτει το 50% της ημερησίας δόσης του ανθρώπινου οργανισμού σε βιταμίνη C, το 10% του αναγκαίου σιδήρου και ταυτόχρονα παρέχει σημαντικές ποσότητες σε βιταμίνες, πηκτίνες, ανόργανα άλατα, ενώ έχει μόνο περίπου 70 θερμίδες και η περιεκτικότητα σε νάτριο είναι χαμηλή.

Η παγκόσμια παραγωγή σμέουρων ανέρχεται στους 414.000 τόνους, από τους οποίους οι 342.000 τόνοι παράγονται από χώρες της Ευρώπης. Η Ρωσία είναι η πρώτη παραγωγός χώρα με 100.000 τόνους, ενώ για την πρώην Γιουγκοσλαβία αναφέρονται 94.000 τόνοι. Από τις χώρες της ΕΕ η Πολωνία προηγείται με 45.000 τόνους και ακολουθεί η Γερμανία με 29.000 τόνους.

Οι χώρες της Ευρώπης εισάγουν αρκετές ποσότητες νωπών φρούτων εκτός εποχής παρά τη δυνατότητα κατανάλωσης φθηνότερων κατεψυγμένων φρούτων. Eτσι έχουν αρχίσει να ερευνούν το ενδεχόμενο της εκτός εποχής παραγωγής σμέουρων και επιπλέον σε περιοχές με ήπιο χειμώνα όπως οι χώρες της Μεσογείου.

Στη Γαλλία, το σμέουρο καταναλώνεται με τρεις τρόπους. Το 80-90% της παραγωγής χρησιμοποιείται από την μεταποιητική βιομηχανία για την παραγωγή μαρμελάδων, γλυκών, αλκοολούχων ποτών και αρωματικών προϊόντων. Ο δεύτερος τομέας κατανάλωσης αντιπροσωπεύει το 4-5%, προέρχεται από την κατανάλωση σε εστιατόρια και ζαχαροπλαστεία και ο τρίτος τομέας είναι η κατανάλωση ως νωπός καρπός που αποτελεί το 7-8% της παραγωγής.

Πέρα από τους καρπούς συγκομίζονται και τα φύλλα του σμέουρου που αποξηραίνονται και χρησιμοποιούνται ως αφέψημα. Οι καρποί που είναι καλής ποιότητας είναι οι καρποί που έχουν καλό χρωματισμό, είναι αρωματικοί και έχουν σφιχτή σάρκα. Τα σμέουρα διατηρούνται μία έως δύο ημέρες σε ψυγείο. Οι καρποί του σμέουρου από το δέσιμό τους μέχρι την ωρίμανση χρειάζονται 30-45 ημέρες ανάλογα με την ποικιλία και τις εδαφοκλιματικές συνθήκες που θα επικρατήσουν.

Το χρώμα του καρπού, καθώς ωριμάζει, από λευκό γίνεται λευκό-ρόδινο, ρόδινο, κόκκινο, βυσσινί. Τα εμπορικά χαρακτηριστικά του καρπού που ενδιαφέρουν τους καταναλωτές είναι το μέγεθος, το χρώμα, η σκληρότητα του καρπού, τα διαλυτά στερεά, η οξύτητα, ο αριθμός των σπερμάτων και το μέγεθός τους.
 
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Δύο ποικιλίες με διαφορετικό τρόπο καρποφορίας
Τα σμέουρα ταξινομούνται σε δύο ομάδες ανάλογα με τον τρόπο που καρποφορούν: Τα συμβατικά ή μονόφορα σμέουρα και τα δίφορα ή φθινοπωρινά σμέουρα. Στα μονόφορα σμέουρα ο βιολογικός κύκλος του εναέριου και παραγωγικού τμήματος του φυτού είναι διετής. Οι καρποί ωριμάζουν από τις αρχές Ιουλίου μέχρι τα μέσα Αυγούστου. Στη συνέχεια οι βλαστοί αυτοί αποξηραίνονται και στη συνέχεια ακολουθεί μία νέα σειρά από βλαστάρια που αναπτύσσονται από το ριζικό σύστημα την επόμενη άνοιξη.

Τα δίφορα σμέουρα είναι εξίσου διετή, αλλά η κυριότερη διαφορά τους με τα μονόφορα είναι ότι παράγουν καρπούς από το πρώτο έτος της ανάπτυξής τους.

Μονόφορες ποικιλίες:

Boyne: Αμερικανική ποικιλία, πρώιμη με καρπούς μέτριου ή μικρού μεγέθους. Παραγωγική ποικιλία με καλή γεύση, ανθεκτική στη σκωρίαση και τον καρκίνο του λαιμού. Ευαίσθητη ποικιλία στο βακτηριακό κάψιμο.

Gatineau: Είναι πρώιμη ποικιλία με μέτριου ή μικρού μεγέθους καρπούς. Δίνει καρπούς με καλή γεύση.

Festival: Είναι ημιπρώιμη ποικιλία με καρπούς μέτριου μεγέθους. Παραγωγική ποικιλία με καλής ποιότητας καρπούς και βλαστούς με λίγα αγκάθια.

Titan: Αμερικανική ποικιλία, ημιπρώιμη. Δίνει καρπούς μεγάλους. Δίνει φυτά εύρωστα. Πολύ ευαίσθητη ποικιλία στη φυτόφθορα.

Υπάρχουν πολλές καλλιεργούμενες ποικιλίες του δίφορου σμέουρου σε ολόκληρο τον κόσμο. Μερικές από αυτές είναι οι εξής:

Pathfinder: Είναι πρώιμη ποικιλία, ωριμάζει τον Ιούλιο. Είναι πολύ παραγωγική ποικιλία, με μέγεθος καρπών μέτριο. Εχει καλή γεύση και συνεκτική υφή ο καρπός της. Οι βλαστοί της είναι βραχείς και δείχνει μία ευαισθησία στον τετράνυχο και τη σκωρίαση.

Autumn Bliss: Είναι ποικιλία που προέρχεται από τη Μ. Βρετανία. Ωριμάζει τον Αύγουστο και διακρίνεται για την υψηλή της παραγωγή. Οι καρποί της έχουν μεγάλο μέγεθος και είναι πολύ γευστικοί. Οι καρποί της έχουν το μειονέκτημα ότι δεν έχουν σφιχτή υφή. Η ποικιλία αυτή είναι ευαίσθητη στον ιό του νανισμού.

Autumn Britten: Προέρχεται από τη Μ. Βρετανία, ωριμάζει τον Αύγουστο οι δε καρποί της είναι μεγάλου μεγέθους και μέτριας ποιότητας. Διακρίνεται από μία μέση προς υψηλή παραγωγικότητα. Παρουσιάζει δυσκολία κατά τη συγκομιδή των καρπών.

Polana: Η ποικιλία αυτή προέρχεται από την Πολωνία. Ωριμάζει τον Αύγουστο. Εχει μέτρια έως υψηλή παραγωγικότητα. Οι καρποί της έχουν μέτριο μέγεθος και η γεύση τους είναι καλή. Η συγκομιδή των καρπών της παρουσιάζει δυσκολίες.

Caroline: Προέρχεται από τις ΗΠΑ και ωριμάζει τον Σεπτέμβριο. Χαρακτηρίζεται από μέτρια παραγωγικότητα καρπών, που όμως είναι μεγάλου μεγέθους και η γεύση των καρπών της είναι εξαιρετική.

Heritage: Προέρχεται από τις ΗΠΑ και ωριμάζει τον Σεπτέμβριο. Η παραγωγικότητά της είναι χαμηλή. Οι καρποί της έχουν μέτριο μέγεθος αλλά η ποιότητα των καρπών της είναι πολύ καλή.

Τα 2.000 ευρώ ανά στρέμμα φτάνει η απόδοση

Η καλλιέργεια του σμέουρου είναι πολυετής και διαρκεί τουλάχιστον 10 χρόνια. Η πρώτη συγκομιδή ξεκινά τον δεύτερο με τρίτο χρόνο μετά το φύτεμα των φυτών. Η απόδοση μίας φυτείας σμέουρου μπορεί να φτάσει τα 1.000 κιλά ανά στρέμμα.

Σε χώρες όπως η Γαλλία η μέση τιμή πώλησης του σμέουρου έχει από 5,5-8 ευρώ το κιλό. Λαμβάνοντας υπόψη μία μέση παραγωγή 800 κιλά το στρέμμα, η καλλιέργεια αυτή μπορεί υπό συνθήκες να δώσει εισόδημα της τάξης των 2.000 το στρέμμα.

Τα εδάφη που είναι κατάλληλα για την καλλιέργεια του σμέουρου είναι τα ελαφρά εδάφη που έχουν καλή στράγγιση, έχουν την απαραίτητη υγρασία, είναι πλούσια σε οργανικές ουσίες και είναι ελαφρώς όξινα. Σε βαριά εδάφη θα πρέπει το έδαφος να διαμορφώνεται σε «σαμάρια» και η καλλιέργεια του σμέουρου να γίνεται επάνω στα «σαμάρια». Θα πρέπει να αποφεύγονται τα πολύ υγρά εδάφη που δεν στραγγίζουν καλά. Επίσης θα πρέπει να αποφεύγονται οι περιοχές που είναι παγετόπληκτες.

Πρέπει να αποφεύγεται η εγκατάσταση του σμέουρου σε χωράφια που είχαν καλλιεργηθεί προηγουμένως με μηλιές, σταφύλια, φράουλες ή σμέουρα, επειδή οι καλλιέργειες αυτές προσβάλλονται από μία κοινή ασθένεια σε όλες, τον «καρκίνο του λαιμού».

Ο αγρός στον οποίο θα εγκατασταθεί η φυτεία του σμέουρου θα πρέπει να έχει καλό αερισμό, ώστε να προστατεύεται από την προσβολή διαφόρων ασθενειών. Επίσης οι γραμμές φυτεύσεως πρέπει να έχουν την κατεύθυνση των επικρατούντων ανέμων της περιοχής, ώστε να στεγνώνουν γρήγορα τα φύλλα των φυτών μετά τη βροχή.

Στα επικλινή εδάφη καλό είναι να αποφεύγονται τα χαμηλότερα σημεία, όπως και τα υψηλότερα σημεία, δηλαδή οι κορυφές των λόφων, για να μη υπάρχουν ζημιές των φυτών από τους ανέμους του χειμώνα.

Λίπανση
Η κατάλληλη λίπανση του σμέουρου είναι αυτή που έχει ως βάση την ανάλυση του εδάφους. Η λίπανση πρέπει να γίνεται πριν από το όργωμα του εδάφους. Είναι προτιμότερο να γίνεται οργανική λίπανση, επειδή η οργανική λίπανση ενδείκνυται στην καλλιέργεια του σμέουρου. Σε πολύ όξινα εδάφη θα πρέπει να γίνεται προσθήκη ασβεστίου. Το ρΗ που αρμόζει καλύτερα στο σμέουρο είναι το 6,5.

Η οργανική ουσία βελτιώνει τη δομή του εδάφους, όπως και την ικανότητά του να συγκρατεί το νερό και να εμποδίζει την απορροή των ανόργανων στοιχείων. Η οργανική ουσία μπορεί να είναι άχυρα σε ανάμειξη με κοπριά, χλωρή λίπανση ή κομπόστ. Μία ποσότητα 3-5 τόνων το στρέμμα είναι μία καλή οργανική λίπανση. Για να υπάρξει καλή αποδόμηση της οργανικής ουσίας από τους μικροοργανισμούς, συστήνεται η προσθήκη μίας ποσότητας 6kg αζώτου ανά τόνο οργανικής ουσίας. Σε περίπτωση που η κόπρος προέρχεται από πουλερικά, πρέπει να εφαρμόζεται στο έδαφος σε μία ποσότητα 0,5-1 τόνο ανά στρέμμα. Η κοπριά θα πρέπει να ενσωματώνεται στο έδαφος σε ένα βάθος 10-15cm πριν από το φύτεμα των δενδρυλλίων. Σε γενικές γραμμές η καλλιέργεια του σμέουρου απαιτεί 4,5 κιλά/στρέμμα άζωτο, 3-4 κιλά φωσφόρο, 4-5 κιλά κάλιο.

Προετοιμασία εδάφους
Πρέπει να γίνεται καλή κατεργασία του εδάφους, με άροση και γύρισμα του χώματος σε βάθος τουλάχιστον 30cm. Εάν το έδαφος δεν έχει μεγάλη περατότητα, τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας υπεδαφοκαλλιεργητής, ο οποίος διασπά τα αδιαπέραστα μέρη του εδάφους και αυξάνει την περατότητά του. Η εργασία αυτή καλό είναι να γίνεται δύο φορές σε κάθετη διεύθυνση.

Το έδαφος πρέπει να είναι απαλλαγμένο από ζιζάνια, πριν από το φύτεμα των φυτών, επειδή η καταστροφή τους μετά την εγκατάσταση των φυτών είναι επικίνδυνη καθώς μπορεί να προκληθούν ζημιές στα φυτά του σμέουρου που προέρχονται από τα διασυστηματικά ζιζανιοκτόνα. Οι αποστάσεις φυτεύσεως είναι 2,5 έως 3,5 μέτρα μεταξύ των γραμμών και 0,3 έως 0,8 μέτρα μεταξύ των φυτών επάνω σε κάθε γραμμή φύτευσης.

Η ιστορία του φυτού
Το σμέουρο είναι ένα φυτό των εύκρατων περιοχών που μπορεί όμως να καλλιεργηθεί και σε πιο βόρειες περιοχές. Η επιστημονική του ονομασία είναι Rubus idaeus και του δόθηκε από τον μεγάλο βοτανολόγο Carl von Linne, τον 18ο αιώνα σε ανάμνηση του Πλίνιου του Αρχαίου. Σύμφωνα με την παράδοση, όπως αναφέρει ο Πλίνιος, το σμέουρο στην αρχή είχε λευκό χρώμα. Η νύμφη Ιδη που ήταν κόρη του βασιλιά της Κρήτης και τροφός του θεού Δία, θέλησε μία ημέρα να μαζέψει σμέουρα και να τα δώσει στον πεινασμένο Δία, αλλά πλήγωσε το στήθος της με ένα αγκάθι του φυτού, με αποτέλεσμα ο καρπός του να αλλάξει χρώμα και να γίνει κόκκινος. Ο Πλίνιος στη φυσική του ιστορία αναφέρει ότι ο θάμνος αυτός φύεται μόνο στο όρος Ιδη της Κρήτης και για τον λόγο αυτό το ονόμασε Rubus idaeus.

ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΩ
Κάσσανδρος Γάτσιος, Γεωπόνος-Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Εταιρεία SYMAGRO

Επιστημονικό & Τεχνολογικό Πάρκο Ηπείρου, 6944846475 - 26510 07653
Κώστας Νάνος

ethnos.gr

Νέα στρατηγική στη γεωργία του Θεσσαλικού Κάμπου

Αύξηση των εκτάσεων με κηπευτικά –ακόμα και στο 40% των εκτάσεων, μεγαλύτερο μερίδιο στην κτηνοτροφία και εισαγωγή ενεργειακών καλλιεργειών στο 10% των εκτάσεων, περιλαμβάνει η επιθετική πρόταση μιας ομάδας γεωπόνων για την ανάπτυξη της γεωργίας στη Θεσσαλία.

Το σενάριο αυτό εξασφαλίζει εκτός από την αύξηση εισοδήματος σημαντική αύξηση της απασχόλησης με δημιουργία 50.000 θέσεων εργασίας και προϋπόθεση, βέβαια, την επάρκεια νερού. Σημαντικό στοιχείο της πρότασης είναι η εξασφάλιση του περιβάλλοντος και η συμμόρφωση με τις επιταγές της πολλαπλής συμμόρφωσης, όπως ορίζει η νέα ΚΑΠ, σύμφωνα με την οποία θα μεταφερθούν επιδοτήσεις σε κάθε καλλιεργούμενο στρέμμα και όχι επιλεκτικά σε ορισμένες καλλιέργειες.

Η προτεινόμενη αλλαγή των καλλιεργειών πρέπει να επαναφέρει στην ελληνική γεωργία την αμειψισπορά, κάτι που θα διευκολυνθεί με την εισαγωγή νέων καλλιεργειών. Η αύξηση των φυτών παραγωγής ζωοτροφών και ενεργειακών φυτών καθώς και των οπωροκηπευτικών θα δώσει μεγαλύτερες δυνατότητες εισαγωγής αμειψισπορών, επισημαίνει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Θεοφάνης Γέμτος, μέλος της ομάδας.

Θα πρέπει, επομένως, να σχεδιαστούν αμειψισπορές που θα επιτρέψουν καλύτερη εκμετάλλευση του εδάφους (βαθύρριζα, επιπολεόρριζα φυτά), την εισαγωγή ψυχανθών για προσθήκη στο έδαφος αζώτου, τη χρήση καλλιεργειών φυτοκάλυψης που θα διατηρούν το έδαφος συνεχώς καλυμμένο και θα το προστατεύουν από διάβρωση, μέρος των καλλιεργειών θα ενσωματώνεται στο έδαφος ως χλωρή λίπανση για να εμπλουτίζει την οργανική ουσία του εδάφους.

Επίσης, πρέπει να προωθηθεί ο περιορισμός της κατεργασίας του εδάφους με χρήση αρότρου, που ενισχύει την αποσύνθεση της οργανικής ουσίας, αυξάνει τη διάβρωση καθώς αφήνει την επιφάνεια του εδάφους ακάλυπτη, ενώ απαιτεί κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας.

Σε όλους τους οπωρώνες, αλλά ιδιαίτερα σε όσους βρίσκονται σε επικλινείς εκτάσεις, θα πρέπει να καταργηθεί η κατεργασία του εδάφους, ώστε να περιοριστεί η διάβρωση και να αυξηθεί η οργανική τους ουσία.

Καλλιέργειες ψυχανθών για χειμερινή φυτοκάλυψη του εδάφους και έλεγχος της βλάστησης με χορτοκοπτικά πρέπει να είναι ο κανόνας και να εφαρμοστεί (ο τεμαχισμός και ενσωμάτωση και των κλαδιών θα συμβάλλει στην αύξηση της οργανικής ουσίας). Όλα αυτά, σύμφωνα με τον κ. Γέμτο, πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο στοχευόμενης έρευνας που πρέπει να χρηματοδοτηθεί άμεσα από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Είναι βέβαιο ότι οι καλά σχεδιασμένες αμειψισπορές θα μειώσουν τη χρήση παρασιτοκτόνων και χημικών λιπασμάτων, με προφανείς ωφέλειες για το περιβάλλον.

Ο καθηγητής τονίζει πως η καλύτερη ανάπτυξη των αμειψισπορών προϋποθέτει την εναλλαγή αρδευόμενων και ξηρικών καλλιεργειών.

Η δυνατότητα αξιοποίησης επιφανειακών υδάτων μπορεί να κατανείμει καλύτερα το νερό στις περιοχές με έλλειμμα, κάτι που θα βοηθήσει σημαντικά στην ανάπτυξη μιας πιο παραγωγικής γεωργίας.

 

Κοπριά αντί λιπασμάτων

Η αύξηση της κτηνοτροφίας θα παράγει σημαντικές ποσότητες κοπριάς που πρέπει να αξιοποιηθούν για την αύξηση της οργανικής ουσίας των εδαφών και τη μείωση χρήσης αζωτούχων λιπασμάτων.

Η δημιουργία ζυμωτηρίων για επεξεργασία των αποβλήτων της κτηνοτροφίας, παραγωγή μεθανίου και η εφαρμογή τους υπολείμματος (digestate) στη γεωργία θα βελτιστοποιήσει την αξιοποίηση. Προϋπόθεση πάντως, σύμφωνα με τον κ. Γέμτο, αποτελεί η ορθολογική διαχείριση και εφαρμογή στο χωράφι με έκχυση και στις ποσότητες που πραγματικά χρειάζονται.

Πώς αντιμετωπίζεται η διάβρωση των εδαφών 

Η διάβρωση του εδάφους είναι ένας παράγοντας υποβάθμισης της γονιμότητας των εδαφών και οικολογικής καταστροφής, που οδηγεί στην ερημοποίηση. Μεγάλες περιοχές με επικλινείς εκτάσεις της Θεσσαλίας βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο και χιλιάδες τόνοι γόνιμου εδάφους χάνονται κάθε έτος. Τα φαινόμενα αυτά, σύμφωνα με τον κ. Γέμτο, επιτείνονται από τις κακές γεωργικές πρακτικές που ακολουθούνται.

Αν δεχτούμε, λοιπόν, ότι τα επόμενα χρόνια πολλά έντονα καιρικά φαινόμενα θα είναι συχνότερα, πρέπει να περιμένουμε και αύξηση της επιφανειακής απορροής και επομένως αύξηση της διάβρωσης. Σε αυτή την περίπτωση, οι προτάσεις του καθηγητή αφορούν τη χρήση κατάλληλων αμειψισπορών και καλλιεργειών φυτοκάλυψης, τη διατήρηση των φυτικών υπολειμμάτων στην επιφάνεια του εδάφους ή εναλλακτικά χρήση καλλιεργειών φυτοκάλυψης, τη χρήση μεθόδων κατεργασίας του εδάφους που δεν αναστρέφουν το έδαφος, τη χρήση υλικών κάλυψης του εδάφους, την αύξηση της οργανικής ουσίας του εδάφους που βελτιώνει τη σταθερότητα των συσσωματωμάτων του εδάφους κλπ.

agronews.gr

 

Το φάρμακο κατά του καρκίνου βρίσκεται στην ελληνική ύπαιθρο;

Το φυτό της θάψιας τροποποιήθηκε στο εργαστήριο ώστε να σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα αφήνοντας ανέπαφα τα υγιή.

ΣΧΟΛΙΑ (0)

Share9

Η θάψια και πιο συγκεκριμένα μια εργαστηριακή επεξεργασία της δραστικής ουσίας της, θα χορηγηθεί σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη σε κλινικές δοκιμές στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Σε περίπτωση που οι κλινικές αυτές δοκιμές έχουν επιτυχή έκβαση, το φυτό της Μεσογείου θα αποτελέσει την βάση για την ανάπτυξη μιας νέας γενιάς αντικαρκινικών φαρμάκων.

Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τη θάψια ως εμετικό και αποχρεμπτικό και το χαρακτήριζαν ως «θανατηφόρος κόνδυλος» καθώς οι ισχυρές τοξικές του ιδιότητες, μπορούσαν να προκαλέσουν ακόμα και τον θάνατο στα ζώα που το δοκίμαζαν σε μεγάλες ποσότητες.

Ο ογκολόγος, Σάμιουελ Ντενμίντ, μαζί με μια ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει την τοξική αυτή δράση της θάψιας εναντίον των καρκινικών όγκων.

Η προσπάθεια δημιουργίας συνθετικής εκδοχής της θαψιγαργίνης, της δραστικής δηλαδή ουσίας του φυτού, η οποία στοχεύει αποκλειστικά τα καρκινικά κύτταρα αφήνοντας ανέπαφα τα υγιή, διήρκεσε 15 ολόκληρα χρόνια.

Η θαψιγαργίνη σκοτώνει τα κύτταρα ενός οργανισμού διαπερνώντας την κυτταρική μεμβράνη και φράζοντας τις αντλίες ασβεστίου που είναι απαραίτητες για την επιβίωσή τους. Προκειμένου οι επιστήμονες να επιτύχουν τη στόχευση μόνο των καρκινικών κυττάρων, τροποποίησαν το μόριο της φυτικής δραστικής ουσίας προσθέτοντας ακόμα μια πεπτιδική αλυσίδα.

Η τροποποίηση αυτή ουσιαστικά καθοδηγεί την τοξική ουσία έτσι ώστε να μην εισχωρεί στη μεμβράνη των κυττάρων παρά μόνο στην περίπτωση που αυτή περιέχει PSMA, ένα ένζυμο το οποίο βρίσκεται συχνά στην επιφάνεια πολλών καρκινικών κυττάρων του προστάτη.

Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά χημειοθεραπευτικά φάρμακα, τα οποία δρουν μόνο εναντίον των ταχέως αναπτυσσόμενων καρκινικών κυττάρων, η νέα συνθετική θραψιγαργίνη, δεν επιτίθεται μόνο στα καρκινικά κύτταρα που βρίσκονται υπό ανάπτυξη, αλλά και σε εκείνα που βρίσκονται σε ύπνωση, καθώς και στα μη καρκινικά κύτταρα που επιστρατεύονται ως βοηθοί για την ανάπτυξη του όγκου.

Ο κ. Ντενμίντ ανέφερε: «Μπορείτε να τη δείτε σαν μια χειροβομβίδα. Ένας τραβάει την περόνη αλλά όσοι είναι γύρω του σκοτώνονται».

http://www.lifo.gr

Πως καταναλώνουμε σωστά 22 βότανα & αρωματικά φυτά

Η χρήση των βοτάνων ως φαρμάκων έχει τις ρίζες της στο βαθύ παρελθόν και ξεκινά μαζί με την εμφάνιση του ανθρώπου στη Γη.

Πρόκειται μάλιστα για μια πρακτική που συνεχίστηκε μέχρι πολύ πρόσφατα, όταν η φαρμακοβιομηχανία άρχισε να παρασκευάζει χημικά φάρμακα για να αντικαταστήσει τη βαλεριάνα, την μπελαντόνα, τη μαντζουράνα και πολλά άλλα βότανα, που όμως τα τελευταία χρόνια αρχίζουν να ξανακερδίζουν το ενδιαφέρον, όχι μόνο των απλών ανθρώπων, αλλά και των επιστημόνων, που αναζητούν τις θεραπευτικές τους δυνάμεις που είχαν επισημάνει τόσο οι αρχαίοι Έλληνες όσο και πολλοί γιατροί αργότερα. Σήμερα, περίπου το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού χρησιμοποιεί αποκλειστικά φαρμακευτικά φυτά, ενώ περίπου το 50% των φαρμάκων έχουν ως βάση κάποια φυσική ουσία.

Στα όσα ακολουθούν ξαναβρίσκουμε τα ελληνικά φαρμακευτικά βότανα, όχι βέβαια με την πρόθεση να αντικαταστήσουν τον γιατρό ή τη φαρμακευτική αγωγή, που ποτέ δεν πρέπει να αγνοούμε, αλλά με τη διάθεση να δημιουργήσουν ένα μικρό φυσικό φαρμακείο στο σπίτι μας για ήπιες διαταραχές. Ενότητα 1η: Οδηγίες χρήσης

• Τα φαρμακευτικά βότανα πρέπει να καταναλώνονται με προσοχή και με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού, κυρίως από όσους παίρνουν άλλα φάρμακα ή έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας, αλλά και από τις εγκύους, τις θηλάζουσες και βέβαια τα παιδιά και τους εφήβους.
• Τα φαρμακευτικά βότανα δεν αποτελούν πανάκεια, ούτε πρέπει να τα καταναλώνουμε χωρίς μέτρο και με την προσδοκία ότι θα γιατρέψουν όλες τις ασθένειες.
• Οτιδήποτε είναι φυσικό δεν σημαίνει ότι είναι και απολύτως ασφαλές. Έτσι, τα φαρμακευτικά φυτά πρέπει να χρησιμοποιούνται με σύνεση και βάσει των συμβουλών των ειδικών, που τα γνωρίζουν καλά.

Δοσολογία
Οι ποσότητες στις οποίες μπορούμε ή πρέπει να καταναλώνουμε τα φαρμακευτικά φυτά είναι πολύ δύσκολο να καθοριστούν με ακρίβεια. Η σωστή δοσολογία εξαρτάται κάθε φορά από πολλούς παράγοντες, όπως η ηλικία, η σωματική διάπλαση, η ασθένεια του ατόμου που τα καταναλώνει, καθώς επίσης και από το αν παίρνει άλλα φάρμακα ή αν έχει και άλλα προβλήματα υγείας. Από την άλλη πλευρά, χρειάζεται να έχουμε υπόψη μας ότι δεν είναι όλα τα βότανα, από όπου κι αν προέρχονται, της ίδιας δραστικότητας, καθώς αυτή ποικίλλει ανάλογα με διάφορους παράγοντες, καλλιέργειας, συγκομιδής, αποξήρανσης, φύλαξης κ.λπ. Γενικά μπορούμε να πούμε ότι μία επαρκής ποσότητα για έναν ενήλικο που έχει λάβει υπόψη όλες τις αντενδείξεις είναι ένα φλιτζάνι έγχυμα ή αφέψημα τη φορά. Για περισσότερες συμβουλές, ή για συστηματική χρήση, θα πρέπει να συμβουλευτούμε τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό μας.
οι μορφές τους
�Αφέψηµα
Το φυτό βράζει μαζί με το νερό, συνήθως για 5-10΄, και στη συνέχεια το διηθούμε. Χρησιμοποιείται για τα ξυλώδη μέρη, όπως οι ρίζες ή οι φλοιοί.
�Έγχυµα
Είναι μέθοδος που ενδείκνυται για τα φύλλα, τα άνθη και τα πέταλα, αλλά όχι για τις ρίζες. Επίσης, χρησιμοποιείται και όταν δεν θέλουμε να φύγουν τα πτητικά συστατικά, όπως στις περιπτώσεις των αρωματικών φυτών. Για να το παρασκευάσουμε, βράζουμε το νερό, το κατεβάζουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το βότανο. Κατόπιν, αφήνουμε το μείγμα έτσι για 5-10΄ και στη συνέχεια το διηθούμε. Πού βρίσκουμε τα δραστικότερα; 
Είναι διαδεδομένη η λανθασμένη άποψη ότι τα άγρια φυτά είναι πιο δραστικά από τα καλλιεργούμενα. Όταν στα καλλιεργούμενα φυτά οι ποικιλίες που καλλιεργούνται, η περιποίηση των φυτών και η εποχή συλλογής, η φύλαξη (μέρη σκοτεινά και όχι υγρά) και η αποξήρανση (όταν χρειάζεται) είναι σωστές, τότε δεν παρατηρούνται ουσιαστικές διαφορές από τα άγρια. Επίσης, είναι σημαντικό να καταναλώνουμε τα βότανα σε διάστημα όχι μεγαλύτερο του ενός χρόνου από τη στιγμή της συλλογής τους. Ενότητα 2η: Η ταυτότητά τους

1. Βαλεριάνα, κέντρανθος (κόκκινη βαλεριάνα) 
Η βαλεριάνα είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Από τον 18ο αιώνα χρησιμοποιείται ως κατευναστικό του κεντρικού νευρικού συστήματος. Η κόκκινη βαλεριάνα έχει ανάλογη δράση και χρησιμοποιείται στην κεντρική Ευρώπη, κυρίως στη Γερμανία. Τη βαλεριάνα τη βρίσκουμε κοντά σε ποτάμια και καταρράκτες, σε ελώδεις περιοχές και σε δάση. Το φυτό μπορεί να καλλιεργηθεί με σπόρους και μεταφυτεύοντας τις παραφυάδες σε βάθος 30 εκ. σε ελαφρύ έδαφος. Προτιμάει εδάφη ξηρά και πολύ ήλιο.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Οι ρίζες της, οι οποίες συλλέγονται το φθινόπωρο και αποξηραίνονται στη σκιά, αφού πρώτα τις πλύνουμε καλά.Χρήση: Σε μορφή εγχύματος λειτουργεί ως ήπιο κατευναστικό, αλλά βοηθά και στην αντιμετώπιση προβλημάτων αϋπνίας.Προσοχή: Οι υψηλές και συνεχείς δόσεις μπορεί να προκαλέσουν πονοκέφαλο. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για περισσότερες από 8 συνεχείς ημέρες. Επίσης, πρέπει να έχουμε υπόψη ότι ενισχύει τη δράση των υπνωτικών φαρμάκων. Σκόπιμο είναι να αποφεύγεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γαλουχίας.

2. Δυόσµος
Η καλλιέργειά του γίνεται με παραφυάδες σε ελαφρύ, όχι πολύ στεγνό έδαφος.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Τα υπέργεια τμήματα του φυτού, που συλλέγονται ακριβώς πριν την άνθιση και αποξηραίνονται όσο το δυνατόν γρηγορότερα σε σκιά και σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 35° C.Χρήση: Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται εξωτερικά σε μυαλγίες και νευραλγίες. Πρέπει όμως να αποφεύγεται η επαφή των παρασκευασμάτων που περιέχουν αιθέριο έλαιο με το πρόσωπο και με τη μύτη. Ως έγχυμα χρησιμοποιείται κατά της γαστρίτιδας, των κολικών και της δυσπεψίας. Διευκολύνει την έκκριση της χολής. Επίσης, υποβοηθά την εφίδρωση στον πυρετό και τη γρίπη. Το βράσιμο των φύλλων σε νερό και η εισπνοή των υδρατμών βοηθά κατά του κρυολογήματος.Προσοχή: Πρέπει να αποφεύγεται η παρατεταμένη χρήση του αιθέριου ελαίου για εισπνοές. Δεν πρέπει να δίνεται σε παιδιά για διάστημα μεγαλύτερο από 3 ημέρες, ενώ πρέπει να αποφεύγεται στα βρέφη. Μπορεί να μειώσει τη ροή του γάλακτος, γι’ αυτό πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή κατά τη γαλουχία. Επίσης, πρέπει να χρησιμοποιείται με μεγάλη προσοχή κατά την κύηση. Η χρήση παρασκευασμάτων με δυόσμο αντενδείκνυται σε άτομα με απόφραξη του χοληδόχου πόρου ή/και με σοβαρή ηπατική βλάβη.

3. Γλυκοριζα
Είναι ένα πολυετές φυτό που το συναντάμε ως αυτοφυές κυρίως στη Μακεδονία. Συλλέγεται από το φθινόπωρο μέχρι το τέλος Μαρτίου.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Οι ρίζες και τα ριζίδια, που πλένονται καλά και αποξηραίνονται.Χρήση: Το αφέψημα έχει σπασμολυτική δράση και χρησιμοποιείται σε ενοχλήσεις στομάχου. Επίσης, είναι πολύ αποτελεσματικό στον ξηρό βήχα ως μαλακτικό και αποχρεμπτικό.Προσοχή: Γενικά δεν πρέπει να καταναλώνεται σε υψηλές δόσεις, επειδή προκαλεί υπέρταση, οίδημα και υποκαλιαιμία. Πρέπει οπωσδήποτε να αποφεύγεται από τους υπερτασικούς. Επίσης, αντενδείκνυται σε άτομα με προβλήματα στη χοληδόχο κύστη, ηπατική κίρρωση, νεφρική ανεπάρκεια, αλλά και στην κύηση.

4. Αγριάδα ή άγρωστις ή αγρόπυρο
Πρόκειται για ένα ζιζάνιο που βρίσκεται σε αγρούς και άγονες περιοχές και συλλέγεται την άνοιξη και το φθινόπωρο. Μπορούμε, επίσης, να το καλλιεργήσουμε και με σπόρους.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Το ρίζωμα, που αποξηραίνεται στη σκιά, αφού πρώτα πλυθεί καλά.Χρήση: Κυρίως πίνεται ως αφέψημα και ως διουρητικό για τις πέτρες στα νεφρά.Προσοχή: Ακριβώς επειδή είναι πολύ δραστική, η αγριάδα πρέπει να καταναλώνεται με προσοχή. Το αφέψημα χρειάζεται να είναι πολύ αραιωμένο, καθώς υπάρχει περίπτωση εάν διαλυθούν απότομα οι πέτρες να τραυματίσουν την ουροδόχο κύστη ή/και τους ουρητήρες και να παρατηρηθεί αίμα στα ούρα.

5. Βερβάσκο ή φλόµος
Πρόκειται για ένα πολύ κοινό φυτό στη χώρα μας, που μπορεί επίσης να πολλαπλασιαστεί και με την καλλιέργεια σπόρων.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Τα άνθη, αποξηραμένα σε σκιά σε ξηρές εποχές, στον αέρα. Τα συλλέγουμε από τα διετή φυτά από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο.Χρήση: Το έγχυμα ενδείκνυνται για τον παραγωγικό βήχα και τη βρογχική καταρροή.Προσοχή: Το έγχυμα πρέπει να διηθείται με πανί, για να απομακρύνονται οι τρίχες που έχει το φυτό.

6. Γλυκάνισο ή άνισο
Είναι ένα μονοετές φυτό με χαρακτηριστική ωραία μυρωδιά, του οποίου η καλλιέργεια γίνεται με σπόρους που φυτεύονται την άνοιξη σε σειρές.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Ο καρπός (αποξηραμένος), που συλλέγεται τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο.Χρήση: Το πίνουμε για να αντιμετωπίσουμε τη βρογχική καταρροή.Προσοχή: Αντενδείκνυται σε άτομα με υπερευαισθησία στον άνισο ή στη μινθόλη. Μπορεί να προκαλέσει ποικίλες αλλεργικές αντιδράσεις (δερματικές, αναπνευστικές, γαστρεντερικές).

7. Δεντρολίβανο ή αρισµαρές
Είναι ένας μεσογειακός θάμνος που πολλαπλασιάζεται με βλαστούς που αφήνονται να βγάλουν ρίζες ή αναπτύσσονται από σπόρους. Το συλλέγουμε φρέσκο όλο τον χρόνο.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Τόσο τα ξηρά (αποξηραίνονται σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 35° C), όσο και τα χλωρά φύλλα.Χρήση: Εξωτερικά χρησιμοποιείται σε ερεθισμούς του δέρματος και σε εντριβές για ρευματικές παθήσεις, διότι προκαλεί τοπική υπεραιμία. Όταν λαμβάνεται εσωτερικά, δρα ως τονωτικό, σαν εμμηναγωγό και εκτρωτικό. Το έγχυμα μπορεί επίσης να χρησιμεύσει και κατά της πιτυρίδας, ως τελευταίο ξέπλυμα στα μαλλιά.Προσοχή: Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επίσης, σε μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσει σπασμούς και ίλιγγο.

8. Θυµάρι
Θάμνος που βρίσκεται σε άγρια κατάσταση ή καλλιεργείται με σπόρους που φυτεύονται σε σειρές.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Τα κλαδιά του, που συλλέγονται πριν την άνθιση και κατά τη διάρκειά της το καλοκαίρι. Το φυτό αποξηραίνεται σε σκιά και σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 35° C.Χρήση: Το έγχυμα χρησιμοποιείται για λοιμώξεις του θώρακα και ως αποχρεμπτικό σε βρογχική καταρροή.Προσοχή: Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επίσης, σε πολύ υψηλές τοξικές δόσεις μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο, ίλιγγο και νεφρικές διαταραχές.

9, Μαϊντανός ή πετροσέλινο
Είναι αυτοφυές στην Ελλάδα, αλλά καλλιεργείται και με σπόρους.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Κυρίως τα υπέργεια τμήματα, αλλά και οι ρίζες, που αποξηραίνονται σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 40° C.Χρήση: Το αφέψημα είναι διουρητικό και εμμηναγωγό.Προσοχή: Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και σε περιπτώσεις φλεγμονής των νεφρών. Μπορεί να λαμβάνεται με εξαιρετική προσοχή σε περιπτώσεις οιδήματος που έχει προκληθεί από καρδιακή ή/και νεφρική ανεπάρκεια. Έχουν αναφερθεί περιστασιακές αλλεργικές αντιδράσεις από το δέρμα και τους βλεννογόνους. Επίσης, σε μεγάλες δόσεις προκαλεί μέθη.

10. Μάραθο ή µάλαθρο
Χρησιμοποιείται από τους ρωμαϊκούς χρόνους και πιστεύεται ότι βοηθάει στο αδυνάτισμα. Μάλιστα, λέγεται ότι το όνομά του προέρχεται από το ρήμα μαραίνω που σημαίνει αδυνατίζω. Στην Ελλάδα το συναντούμε ως αυτοφυές σε ξηρούς τόπους. Η καλλιέργειά του γίνεται με σπόρους που σπέρνονται σε σειρές.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Οι ώριμοι καρποί (αποξηραμένοι), που συλλέγονται το φθινόπωρο.Χρήση: Το έγχυμα και το αφέψημα χρησιμοποιούνται ως φάρμακα του πεπτικού συστήματος, για τη δυσπεψία, τους κοιλιακούς και στομαχικούς πόνους, αλλά και για τους κολικούς. Το έγχυμα (με την προσθήκη μελιού) χρησιμοποιείται για τη βρογχική καταρροή (και σε παιδιά).Προσοχή: Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται στην εγκυμοσύνη και στη γαλουχία. Έχουν αναφερθεί περιστασιακές αλλεργικές αντιδράσεις από το δέρμα και τους βλεννογόνους. Επίσης, σε μεγάλες δόσεις προκαλεί μέθη.

11. Μαντζουράνα
Είναι αυτοφυής στην Ελλάδα, αλλά καλλιεργείται και με σπόρους.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Τα υπέργεια τμήματα του φυτού, που συλλέγονται από τον Ιούλιο μέχρι τον Αύγουστο και αποξηραίνονται στη σκιά.Χρήση: Το αφέψημα είναι ορεκτικό, ευεργετικό για το στομάχι, αντισπασμωδικό, διουρητικό. Το κατάπλασμα με οινόπνευμα χρησιμεύει στον καθαρισμό των πληγών.
Πολλές θεραπευτικές ιδιότητες αποδίδονται στη μαντζουράνα, αλλά μέχρι στιγμής δεν είναι καλά τεκμηριωμένες επιστημονικά.Προσοχή: Σε μεγάλες δόσεις μπορεί να γίνει ηπατοτοξική, γι’ αυτό και η κατάχρηση του αφεψήματος είναι επικίνδυνη. Προσοχή επίσης χρειάζεται και στην εξωτερική εφαρμογή του φυτού. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι περιέχει σε χαμηλές συγκεντρώσεις αρβουτίνη και υδροκινόνη, που οδηγούν σε αποχρωματισμό του δέρματος.

12. Νεροµολόχα ή αλθέα
Είναι ένα φυτό πολύ κοινό στην Ελλάδα που καλλιεργείται κιόλας. Πολλαπλασιάζεται με τη ρίζα, σπανίως και με σπόρους.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Οι ρίζες, οι οποίες συλλέγονται στο τέλος του φθινοπώρου, αποθηκεύονται σε δροσερό μέρος και στη συνέχεια ξεφλουδίζονται και ξηραί-νονται σε θερμοκρασία 50-60° C. Επίσης, τα φύλλα και τα άνθη, που συλλέγονται το καλοκαίρι.Χρήση: Τα φύλλα και τα άνθη χρησιμοποιούνται όμοια με τη μολόχα. Επιπλέον, οι ρίζες έχουν αντιφλεγμονώδη δράση σε ήπιες φλεγμονές του γαστρικού βλεννογόνου.Προσοχή: Η ταυτόχρονη χρήση με άλλα φάρμακα μπορεί να επιβραδύνει την απορρόφησή τους.

13. Μελισσόχορτο ή µέλισσα
Το βότανο αυτό ήταν δημοφιλές μεσαιωνικό ελιξήριο νεότητας. Στη χώρα μας το συναντάμε παντού ως αυτοφυές. Επίσης, καλλιεργείται με σπόρους, που βλασταίνουν αργά, ή με διαίρεση φυτών. Προτιμά καλά εδάφη που δεν είναι πολύ στεγνά.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Τα φύλλα (αποξηραμένα ή φρέσκα), που συλλέγονται πριν την άνθιση. Τα φύλλα αποξηραίνονται σε σκιά και σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 35° C, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, γιατί γίνονται καφέ αν αποξηρανθούν πολύ αργά.Χρήση: Σε μορφή εγχύματος, ως κατευναστικό.

14. Μολόχα
Είναι ένα μονοετές φυτό πολύ κοινό στην Ελλάδα, που συναντάται σε υγρές περιοχές, σε αγρούς και στην άκρη των δρόμων.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Τα άνθη ή/και τα φύλλα, που συλλέγονται από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο και αποξηραίνονται γρήγορα στη σκιά.Χρήση: Σχεδόν πάντα δίνεται ως αφέψημα σε ερεθισμούς του στοματικού βλεννογόνου και του λάρυγγα, όταν συνοδεύονται από ξηρό βήχα. Είναι καταπραϋντικό. Εξωτερικά χρησιμοποιείται σε φλεγμονές του δέρματος.

15. Ρίγανη
Είναι ένα βότανο διαδεδομένο από την αρχαιότητα. Η σύγχρονη έρευνα έχει ανακαλύψει τις αντιμικροβιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές της. Είναι αυτοφυές σε ασβεστούχα και πυριτιούχα εδάφη σε ζεστές περιοχές, σε φτωχά βοσκοτόπια, στην άκρη των δρόμων και αλλού. Μπορεί και να καλλιεργηθεί όταν πάρουμε ολόκληρο το φυτό και το μεταφυτέψουμε.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Τα υπέργεια τμήματα του ανθισμένου φυτού, αποξηραμένο σε σκιά και σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 35° C.Χρήση: Το έγχυμα δίνεται κατά του βήχα, σε βρογχική καταρροή και γενικά στις παθήσεις των αναπνευστικών οδών. Χρησιμοποιείται ως διουρητικό, σε ενοχλήσεις του ουροποιητικού συστήματος, σε κοιλιακά άλγη, καθώς και για γαργάρες και πλύσεις του στόματος. Είναι αντιφλεγμονώδες για τον λάρυγγα και τα ούλα. Το μάσημα ριγανόξυλου ανακουφίζει τον πονόδοντο.Προσοχή: Δεν υπάρχει μέχρι στιγμής επαρκής επιστημονική τεκμηρίωση για την αποτελεσματικότητα του φυτού και αυτό πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη ως προς την αναμενόμενη θεραπευτική του δράση.

16. Τίλιο ή φλαµούρι
Βρίσκεται στα δάση, αλλά καλλιεργείται κιόλας.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Από το δέντρο, που ανθίζει τον Μάιο με Ιούλιο, χρησιμοποιούμε φαρμακευτικά τα άνθη, που συλλέγονται μόλις ανοίξουν τελείως και ξηραίνονται σε σκιά και σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 35° C.Χρήση: Τα άνθη χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις κρυολογήματος και ως εφιδρωτικό φάρμακο. Το ελληνικό τίλιο είναι πολύ πλούσιο σε βλέννη με πολυσακχαρίτες και κάνει καλό στο στομάχι.

17. Φασκόµηλο ή αλισφακιά
Πρόκειται για ένα φυτό που συνδέεται με τη μακροβιότητα. Είναι αυτοφυές στις χώρες της Μεσογείου, αλλά καλλιεργείται και σε κήπους με σπόρους ή κομμάτια ρίζας.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Τα φύλλα του, που συλλέγονται το καλοκαίρι, αποξηραμένα σε σκιά και σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 35° C, αλλά και χλωρά.Χρήση: Το φυτό έχει αντιμικροβιακές και στυπτικές ιδιότητες. Το έγχυμα χρησιμοποιείται εξωτερικά σε φλεγμονές των βλεννογόνων και εσωτερικά στη δυσπεψία. Επίσης, είναι ιδανικό για γαργάρες και στοματικές πλύσεις.Προσοχή: Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται στην εγκυμοσύνη και τη γαλουχία, ούτε από όσους έχουν επιληψία, υπέρταση και από τα μικρά παιδιά. Επίσης, σε μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσει δηλητηριάσεις. Η παρατεταμένη χρήση μπορεί να οδηγήσει σε επιληπτικούς σπασμούς.

18. Τουσσιλάγκο ή βήχιο ή χαµαιλεύκη
Πρόκειται για ένα πολύ κοινό πολυετές ελληνικό φυτό που συναντάται σε υγρά μέρη.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Τα άνθη, που συλλέγονται νωρίς την άνοιξη και αποξηραίνονται σε σκιά, και τα φύλλα, που συλλέγονται τον Μάιο και τον Ιούνιο και αποξηραίνονται στον ήλιο.Χρήση: Ο Ιπποκράτης και ο Διοσκουρίδης το αναφέρουν ως αποχρεμπτικό. Το έγχυμα από το φυτό αυτό χρησιμοποιείται σε οξεία βρογχική καταρροή και σε ήπιες φλεγμονές του στοματικού και φαρυγγικού βλεννογόνου.Προσοχή: Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται περισότερο από 4-6 εβδομάδες συνολικά κατ’ έτος.
Η χρήση παρασκευασμάτων με τουσσιλάγκο αντενδείκνυται σε άτομα με πέτρες στη χοληδόχο κύστη, με απόφραξη του χοληδόχου πόρου και συναφείς παθήσεις.
Εφιστάται η προσοχή κατά την παρασκευή και τη χρήση του, δεδομένου ότι το φυτό περιέχει ηπατοτοξικά συστατικά και η ημερήσια δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει συνολικά τα 100 μg σε αυτά τα συστατικά.

19. Χαµοµήλι
Είναι ένα πολύ κοινό και γνωστό φυτό στη χώρα μας. Καλλιεργείται μερικές φορές με σπόρους, που σπέρνονται αργά το φθινόπωρο ή την άνοιξη. Το άγριο χαμομήλι ανθίζει από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Τα «κεφάλια», αποξηραμένα σε σκιά και σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 35˚ C.Χρήση: Εσωτερικά -κυρίως ως έγχυμα- χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις στομαχικών διαταραχών και μολύνσεων του στόματος ή του λάρυγγα. Εξωτερικά -με τη μορφή εγχύματος σε κομπρέσες- χρησιμοποιείται σε δερματικά εξανθήματα, σε εγκαύματα και σε φλεγμονές των ματιών.Προσοχή: Για τις πλύσεις των ματιών με χαμομήλι εφιστάται η προσοχή κατά τη διήθηση του εγχύματος, ώστε να μην υπάρχουν κόκκοι γύρης ή σκόνη στο διήθημα, που μπορεί τελικά να επιδεινώσουν το πρόβλημα. Επίσης, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για παρατεταμένο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

20. Φλησκούνι ή βληχόνι
Είναι είδος συγγενές της μέντας και του δυόσμου και μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντί γι’ αυτά. Βρίσκεται αυτοφυές σε ολόκληρη την Ελλάδα, συνήθως κοντά σε νερά και σε παραθαλάσσιες περιοχές, αλλά μπορεί και να καλλιεργηθεί.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Τα φύλλα και τα άνθη, που συλλέγονται από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο.Χρήση: Πίνουμε το αφέψημα ή το έγχυμα ως τονωτικό, ευεργετικό για το στομάχι και καταπραϋντικό κατά της βρογχίτιδας, της ημικρανίας, των ιλίγγων και της διάρροιας. Το κατάπλασμα μπαίνει σε αποστήματα και μώλωπες. Επίσης, χρησιμεύει και για να κάνουμε γαργάρες για τις παθήσεις του ρινοφάρυγγα, για το βήχα και γενικά για το άσθμα και τη γρίπη.

21. Ταραξάκο ή πικραλίδα ή αγριοµάρουλο ή αγριοράδικο
Είναι πολύ κοινό φυτό και το συναντάμε σε χωράφια, στις άκρες των δρόμων και σε ακαλλιέργητες περιοχές.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Η ρίζα, η οποία πρέπει να κόβεται κατά μήκος πριν αποξηρανθεί στον ήλιο ή στη σκιά και συλλέγεται το φθινόπωρο. Επίσης τα φύλλα, καθώς και ολόκληρο το φυτό.Χρήση: Το έγχυμα από τα φύλλα και ο χυμός τους έχουν διουρητική και ορεξιογόνο δράση. Επίσης, διευκολύνουν την έκκριση της χολής.Προσοχή: Όπως συμβαίνει και με όλα τα φυτά που περιέχουν πικρά συστατικά, μετά την κατανάλωσή του μπορεί να προκληθεί πεπτική δυσανεξία λόγω γαστρικής υπεροξύτητας.
Η χρήση παρασκευασμάτων με ταραξάκο αντενδείκνυται σε άτομα με απόφραξη του χοληδόχου πόρου και συναφείς παθήσεις. Σε περιπτώσεις με πέτρες στη χοληδόχο κύστη μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο κατόπιν ιατρικής συμβουλής.

22. Γεντιανή
Είναι πολυετές φυτό, αυτοφυές στην Ελλάδα.Χρησιμοποιούμενα μέρη: Η αποξηραμένη ρίζα, που ξεθάβεται το φθινόπωρο.Χρήση: Το έγχυμα δίνεται ως διεγερτικό της όρεξης.Προσοχή: Γενικά δεν πρέπει να καταναλώνεται σε υπερβολικές δόσεις. Αντενδείκνυται σε άτομα με έλκος στομάχου ή/και δωδεκαδακτύλου. Υπερευαίσθητα άτομα μπορεί να εμφανίσουν πονοκέφαλο.

http://www.kastoria.gr