Η Ιστοσελίδα μας και οι άνθρωποι της, προσπαθούν να μεταδώσουν εδώ και καιρό, την νέα αντίληψη που έρχεται στους παραγωγούς. Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι Αγρότες αντιμετωπίζονται πλέον ως επιχειρηματίες.
Μετά την κατάργηση της τεκμαρτής φορολόγησης, αλλά και την ίδια αντιμετώπιση όλων των αγροτών με εκείνους που πουλούν μόνοι τους τα προϊόντα τους στις λαϊκές με ταμειακή μηχανή, έρχεται πλέον το κράτος και ζητά έσοδα - έξοδα και φορολόγηση 30% από το πρώτο ευρώ, σε όλους τους αγρότες.
Επιπλέον θα μπαίνει τεκμαρτός φόρος σε όλους όσοι είναι κάτοχοι αγροτικής γης, αλλά δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες ! (η γνωστή φορολόγηση των Αγροτεμαχίων)
Σίγουρα με τα παραπάνω θα δημιουργηθούν στρεβλώσεις και ανισότητες οι οποίες πηγάζουν από:
- Την μη βιωσιμότητα των γεωργικών εκμεταλλεύσεων με τα σημερινά δεδομένα, πόσο μάλλον όταν φορολογούνται από το 1ο ευρώ με 30%.
- Εκτιμώ ότι οι μεγαλύτερες ποσότητες των παραγόμενων Αγρ. Ελληνικών προϊόντων και ανά καλλιέργεια, προέρχονται από μη επαγγελματίες αργότες (πχ ελαιόλαδο, ακτινίδια, ροδάκινα, μήλα, πορτοκάλια, αμπέλι κλπ). Έτσι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες.
Είναι λοιπόν η ώρα, οι επαγγελματίες αγρότες της χώρα μας να αναλάβουν ευθύνες. Και όταν λέμε ευθύνες δεν ευνοούμε μόνο τις φορολογικές ή ποιοτικές ή άλλες υποχρεώσεις που τους αναλογούν. Πρέπει τώρα να διεκδικήσουν μια αγροτική μεταρρύθμιση, από την οποία θα ζητηθούν δικαιώματα, σε αντάλλαγμα της επιχειρηματικής τους φορολόγησης.
Εάν θέλουμε να έχουμε αγροτική ανάπτυξη σε αυτή την χώρα, θα πρέπει να γίνουν όλα τα βήματα που απαιτούνται ένα – ένα , αλλά και όλα μαζί:
- Να αποδεχθούν οι αγρότες τον ρόλο τους. Ναι πρέπει να δουν οι ίδιοι ότι, παράγουν ποσότητες ποιοτικών, φθηνών, ανελαστικών προϊόντων. Είναι επιχείρηση μια γεωργική εκμετάλλευση στην οποία κάποιος επενδύει και η επένδυση του, του αποδίδει κάτι παραπάνω από αυτά που επενδύει.
- Πρέπει οι αγρότες να καταλάβουν ότι είναι υπεύθυνοι για την παραγωγή τροφής των ανθρώπων όλων των ηλικιών. Επίσης είναι διαχειριστές των φυσικών πόρων και πρέπει να διεκδικήσουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ της ΕΕ, που χάνονται κάθε χρόνο για τον σκοπό αυτό.
- Πρέπει μέσα στην τιμή και στην φορολογία να διεκδικήσουν την προσωπική τους αλλά και την συνολική εργασία παραγωγής.
- Πρέπει να διεκδικήσουν ποσά, δάνεια και ευνοϊκές ρυθμίσεις όπως κάνουν όλες οι επιχειρήσεις.
- Πρέπει να διεκδικήσουν εύρυθμες Δημόσιες Υπηρεσίες οι οποίες δεν θα κάνουν λάθη που κοστίζουν ή θα κωλυσιεργούν στα αιτήματα τους.
- Πρέπει να οργανώσουν τις καλλιέργειες τους σε όλες τις μορφές των επιχειρήσεων που υπάρχουν σήμερα , ώστε να μην είναι ατομικές, με σκοπό να ελαφρύνουν την φορολογία.
- Πρέπει να δουν προς νέες επενδύσεις (αυτοκίνητα, κτίρια, μεταποίηση) και όλα αυτά τα προνόμια που έχουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις
- Πρέπει να πιέσουν για την έρευνα και την προστασία των Ελληνικών ποικιλιών , γιατί είναι τα μόνα μέσα που έχουν, ως συγκριτικό πλεονέκτημα , έναντι των ξένων φυτικών και ζωικών ειδών, αλλά και της αύξησης του κόστους των εισαγόμενων πρώτων υλών.
- Πρέπει να δουν το ανταγωνιστικό κόστος παραγωγής των άλλων χωρών της ΕΕ στις οποίες υπάρχει μικρότερη φορολόγηση.
Η ανταγωνιστικότητα ή η ανάπτυξη είναι δύο λέξεις που τρομάζουν. Ίσως όμως συμβαίνει αυτό για κάποιους οι οποίοι δεν έχουν στόχους ή δεν θέλουν να δουλέψουν πιο συγκροτημένα. Η ανταγωνιστικότητα και η ανάπτυξη καταρχήν δεν θα συμβεί ποτέ από ατομικές προσπάθειες. Πρέπει να υπάρξει ένα πλαίσιο κοινό και δίκαιο για όλους, ώστε να υπάρξει συνολική ανταγωνιστική παραγωγή.
Επίσης η ανάπτυξη ή η ανταγωνιστικότητα είναι μπροστά μας , έτοιμη να την υλοποιήσουμε. Αυτό μπορεί να γίνει με απλούς τρόπους όπως:
- Αλλαγή του μοντέλου εμπορίας των αγροτικών ειδών, ώστε τον κόπο των αγροτών να τον καρπώνονται κατά 80% οι ίδιοι οι παραγωγοί. Το λέμε 3 χρόνια τώρα, ότι η δουλειά του αγρότη δεν σταματά με την συγκομιδή.
- Αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών, ώστε όλοι μας να αγοράζουν πρώτα τα Ελληνικά προϊόντα (όπως γίνεται σε όλες τις χώρες της ΕΕ). Αρχικά ίσως πρέπει να δοθούν κίνητρα στους καταναλωτές. Οι Αγρότες πρέπει να διεκδικήσουν τέτοιες λύσεις!
- Εκμετάλλευση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων των Ελληνικών προϊόντων. Αυτά είναι η καθαρότητα των ποικιλιών, η ποιοτική παραγωγή, η πρωιμότητα, τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, οι παραδοσιακοί μέθοδοι παραγωγής, η μεγάλη Ιστορικότητα κάποιον ειδών (λάδι, κρασί, σύκα, κλπ)
- Δημιουργία συστήματος ιχνιλασιμότητας των προϊόντων. Πρέπει ο καταναλωτής να γνωρίζει την περιοχή, το όνομα και τις μεθόδους του ανθρώπου που παράγει την τροφή του
- Δημιουργία καταστημάτων από παραγωγούς σε πόλεις και χωριά ανά την επικράτεια.
Θα μπορούσαμε λοιπόν να γράψουμε πάρα πολλά για το πως θα μπορούσε να στηριχθεί το εισόδημα των Αγροτών της χώρα μας. Η Αλήθεια είναι ότι η γνώση υπάρχει. Οι άνθρωποι της παραγωγής, όποιον συνάδελφο Γεωπόνο και εάν ρωτήσουν, θα του δώσει λύσεις. Το ερώτημα είναι εάν είναι έτοιμοι οι ίδιοι να πληρώσουν το κόστος τεχνογνωσίας και εάν θέλουν να μπουν σε διαφορετικό τρόπο παραγωγής.
Είναι κάπως βίαιο να αναγκάζονται οι άνθρωποι να προσαρμόζονται με το ζόρι, λόγω φορολογίας, στα νέα δεδομένα. Είναι μάταιο να ζούμε πιστεύοντας ότι τα πράγματα δεν θα αλλάξουν ποτέ. Είναι άδικο να μην διεκδικούμε νέους τρόπους κέρδους και παραγωγής, αλλά να το κάνουν άλλοι για εμάς (βλέπε Νέα ΚΑΠ).
Ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα δεν θα έρθει ποτέ, από τα κομματικά καλαθάκια των Περιφερειών, ούτε από τους λαχανόκηπους των άπορων ανθρώπων, ούτε από τις κινήσεις των επιδοτούμενων ΜΚΟ, που μεσολαβούν στο κίνημα των μη μεσαζόντων !
Εμείς θέλουμε ανθρώπους δραστήριους, που διεκδικούν τον κόπο τους, αμείβονται πολύ καλά από την δουλειά τους και με αξιοπρέπεια στέκονται δίπλα στα υπόλοιπα επαγγέλματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου